مقررات بازي شطرنج

سايت شرط بندي معتبر

1945 - تاكنون: دوران پس از جنگ جهاني دوم

پس از مرگ آلخين ، يك قهرمان جديد جهان جستجو شد. FIDE ، كه از آن زمان عنوان را كنترل مي كند (به جز يك وقفه) ، يك تورنمنت از بازيكنان نخبه را اداره كرد. برنده مسابقات 1948 ميخائيل بوتوونيك روسي بود .

در سال 1950 ، فيده يك سيستم عناوين ايجاد كرد و عناوين استاد بزرگ و استاد بين المللي را به 27 بازيكن اعطا كرد . برخي منابع اظهار مي دارند كه در سال 1914 عنوان استاد بزرگ شطرنج توسط تزار نيكلاس دوم روسيه به طور رسمي به لاسكر ، كاپابلانكا ، آلخين ، تاراش و مارشال اعطا شد ، اما اين ادعاي بحث برانگيزي است. [نكته 3]

بوتوينيك عصر تسلط شوروي در جهان شطرنج را آغاز كرد. تا پايان اتحاد جماهير شوروي ، فقط يك قهرمان غير شوروي ، بابي فيشر آمريكايي (قهرمان 1972–1975) وجود داشت. [40] Botvinnik انقلابي در نظريه گشودن ايجاد كرد . پيش از اين سياه تلاش مي كرد برابري داشته باشد ، تا امتياز اول حركت سفيد را خنثي كند . به عنوان سياه ، Botvinnik از ابتداي تلاش براي ابتكار عمل. [41] در سيستم غيررسمي قبلي مسابقات جهاني ، قهرمان فعلي تصميم گرفت كه كدام رقيب را براي اين عنوان بازي كند و رقيب مجبور شد براي اين مسابقه به دنبال اسپانسر باشد. FIDE سيستم جديدي از مسابقات و مسابقات مقدماتي را راه اندازي كرد. قوي ترين بازيكنان جهان در اين رقابت ها دخيل شدندمسابقات بين ناحيه اي ، جايي كه بازيكناني كه از مسابقات Zonal راه يافته بودند به آنها پيوستند. نفرات برتر اين اينترزونال ها در مرحله " كانديداها " كه در ابتدا يك تورنمنت بود و بعداً يك سري مسابقات حذفي برگزار مي شدند