اولين ورزشكار المپيكي كه در استفاده از داروهاي تقويت كننده عملكرد مثبت قرار گرفت ، هانس گونار ليلجن وال ، دو پنبه كار سوئدي در بازي هاي المپيك تابستاني بود كه مدال برنز خود را به دليل مصرف الكل از دست داد. يكي از مشهورترين رد صلاحيت هاي مربوط به دوپينگ پس از بازي هاي المپيك تابستاني رخ داد كه بن جانسون دونده سرعت كانادا (كه در دوي متر برنده شد ) از نظر استنوزولول مثبت شد .
در سال ، IOC با هدف سامانه بندي تحقيقات و تشخيص داروهاي افزايش دهنده عملكرد ، آژانس جهاني ضد دوپينگ (WADA) را تشكيل داد . در بازي هاي المپيك تابستاني و المپيك زمستاني به دليل بهبود شرايط آزمايش ، افزايش چشمگيري در تست هاي مثبت دارويي وجود داشت . چندين مدال آور وزنه برداري و اسكي صحرانوردي از كشورهاي پس از شوروي به دليل جرايم دوپينگ رد صلاحيت شدند. رژيم آزمايش مواد مخدر تاسيس شده توسط IOC (اكنون به عنوان استاندارد المپيك شناخته مي شود) معيار جهاني را تعيين كرده است كه ساير فدراسيون هاي ورزشي سعي در تقليد از آن دارند. در جريان بازيهاي پكن ، ورزشكار تحت نظارت آژانس جهاني ضد دوپينگ توسط IOC مورد آزمايش قرار گرفتند. براي تشخيص مواد ممنوعه از آزمايش ادرار و خون استفاده شد در لندن بيش از ورزشكار المپيكي و پارالمپيكي مورد آزمايش قرار گرفتند. قبل از بازي ها ورزشكار از نظر مواد ممنوع مثبت بودند و اجازه رقابت ندارند.